Czy stoicy wierzą w Boga

Streszczenie

W tym artykule zbadamy, czy stoicyzm wierzy w Boga. Podczas gdy stoicyzm i chrześcijaństwo mają wiele różnic, mają również pewne podobieństwa. Obie filozofie pojawiły się w chaotycznych czasach i oferują drogę do szczęścia i wewnętrznego pokoju. Stoicyzm uczy, że najwyższe dobro jest cnotą, która opiera się na wiedzy i życiu w harmonii z boskim powodem, który przenika naturę. Z drugiej strony chrześcijaństwo uczy miłości, współczucia i przebaczenia, z Jezusem jako fizyczną manifestacją Boga. Chociaż istnieją pewne podobieństwa między stoicyzmem a chrześcijaństwem, różnią się przekonaniami na temat życia pozagrobowego, natury Boga i środkami zbawienia.

Kluczowe punkty

1. Stoicyzm pojawił się w chaotycznych czasach: Stoicy wierzyli, że mogą znaleźć szczęście, polegając na swoim wewnętrznym ja i żyjąc w harmonii z boskim rozumem.

2. Chrześcijaństwo uczy miłości i współczucia: Chrześcijaństwo oferuje drogę do szczęścia poprzez miłość, współczucie, miłość i przebaczenie.

3. Stoicyzm i chrześcijaństwo są monoteistyczne: Obie filozofie wierzą w jednego prawdziwego Boga lub boskiej siły.

4. Obie filozofie obejmują służenie Boskiemu: Stoicyzm i chrześcijaństwo podkreślają służenie Bogu, a nie bycie niewolnikami dla innych lub światowych pragnień.

5. Obie filozofie szukają prostoty w kulcie: Stoicyzm i chrześcijaństwo wierzą w wielbienie Boga w szczery i pokorny sposób.

6. Stoicyzm nie ma aniołów, demonów ani Trinity: W przeciwieństwie do chrześcijaństwa stoicyzm nie obejmuje tych koncepcji w swoim systemie przekonań.

7. Stoicyzm postrzega logo jako niepoznawalną siłę: Stoicy postrzegają logo jako uniwersalną siłę rozumu, podczas gdy chrześcijaństwo postrzega Jezusa jako logo, które tworzyło ciało.

8. Stoicy szukają pomocy od wewnątrz: Stoicyzm uczy, że jednostki muszą znaleźć w sobie siłę i rozwiązania, podczas gdy chrześcijaństwo zachęca wierzących do poszukiwania pomocy od Boga poprzez modlitwę.

9. Stoicy wierzą w zdolność z powodu: Według stoicyzmu ludzie mają zdolność rozumowania i żyć cnotliwym życiem. Chrześcijaństwo uważa jednak, że ludzie rodzą się z grzechem pierworodnym i polegają na łasce Bożej w celu poprawy i zbawienia.

10. Stoicyzm jest agnostyczny wśród życia pozagrobowego: Stoicy nie wspominali o życiu pozagrobowym, podczas gdy chrześcijaństwo uczy o zmartwychwstaniu, osądowi i ustanowieniu Królestwa Bożego.

pytania

1. Czy stoicyzm jest monoteistyczną filozofią?

Tak, stoicyzm wierzy w jedną boską siłę zwaną logo.

2. Co jest najwyższym dobrem w stoicyzmie?

Najwyższym dobrem w stoicyzmie jest cnota, która opiera się na wiedzy i życiu w harmonii z boskim rozumem.

3. Jak chrześcijaństwo uczy zbawienia?

Chrześcijaństwo uczy, że zbawienie przychodzi poprzez wiarę w Jezusa Chrystusa, który oferuje wieczne zbawienie poprzez łaskę.

4. Jaki jest związek między stoicyzmem a chaosem?

Zarówno stoicyzm, jak i chrześcijaństwo pojawiły się w chaotycznych czasach i ofiarowały ścieżkę do wewnętrznego pokoju i szczęścia.

5. Jak stoicyzm i chrześcijaństwo postrzegają rolę służby?

Obie filozofie podkreślają służenie Bogu, a nie światowe pragnienia lub innych ludzi. Służenie Bogu prowadzi do wewnętrznej wolności i harmonii.

6. Czy stoicyzm wierzy w życie pozagrobowe?

Stoicy mieli agnostyczne przekonania o życiu pozagrobowym i nie wspominali o tym.

7. Jak stoicyzm postrzega koncepcję grzechu pierworodnego?

Stoicyzm nie wierzy w koncepcję grzechu pierworodnego. Uważa ludzi jako zdolną do rozumowania i żyjącego cnotliwego życia.

8. Czy chrześcijaństwo uczy znaczenia modlitwy?

Tak, chrześcijaństwo zachęca wierzących do modlitwy o poszukiwanie Bożej pomocy, pocieszenia i uzdrowienia.

9. Jakie są kluczowe różnice między stoicyzmem a chrześcijaństwem?

Kluczowe różnice obejmują przekonania dotyczące życia pozagrobowego, natury Boga i środków zbawienia. Stoicyzm jest bardziej skoncentrowany na sile indywidualnej i logo jako niepoznawalnej sile, podczas gdy chrześcijaństwo podkreśla osobistą relację z Jezusem i potrzebę boskiej łaski.

10. Jak stoicyzm i chrześcijaństwo postrzegają cel kultu?

Obie filozofie wierzą w szczere wielbienie Boga, bez szukania uwagi ani walidacji od innych.

Czy stoicy wierzą w Boga

Sokrates’ Wiele stoików przyciągnęło słowa. Rzym’Stoic Epictetus lubił go parafrazować “Anytus i Meletus mogą mnie zabić, ale nie skrzywdzą mnie.” Rzymski cesarz Marcus Aurelius’ Medytacje, pyta, “Jak to może nie pogorszyć człowieka, pogorszyć życie człowieka?” Oczywista stoicka odpowiedź: może’T. Tylko cnota jest dobra, a Vice jest zła, a wszystko inne jest obojętne.

Czy stoicyzm wierzy w Boga?

Większość ludzi postrzega stoicyzm i chrześcijaństwo jako przeciwieństwa polarne, ale systemy przekonań nakładają się na kilka sposobów. Podczas gdy istnieje więcej różnic niż podobieństwa między nimi, powinniśmy’Nie pozwól nam to ubiegać się o rozważenie tego, co Obie szkoły myślenia oferują jako odpowiedzi na to odwieczne pytanie: jak powinniśmy żyć?

Stoicyzm, starożytna grecka filozofia utworzona w Atenach, znalazła się, gdy grecki świat był w chaosie. Aleksander Wielki zmarł młodo po wszystkich swoich podbojach, a Grecja pozostała. Oferując bezpieczeństwo i pokój w obliczu przemocy, stoicy wierzyli, że mogą znaleźć szczęście, polegając na swoim wewnętrznym ja. Nauczyli, że cnota, najwyższe dobro, opiera się na wiedzy i że mądre może żyć w harmonii z boskim powodem, który przenika naturę.

Chrześcijaństwo, oparte na naukach Jezusa z Nazaretu, uczy miłości, współczucia, miłości i przebaczenia. Podobnie jak stoicyzm, pojawił się w chaotycznych czasach i zaoferował bezpieczeństwo i pokój, które mogłyby prowadzić do szczęścia. Relacja ma swoje podstawy w Jezusie jako fizyczna manifestacja Boga. Według chrześcijaństwa tylko przez Jezusa ludzie mogą osiągnąć wieczne zbawienie. Ludzie zbawiają się poprzez łaskę zamiast tego działa, podczas gdy przebaczenie grzechów przychodzi sam przez wiarę.

Podobieństwa

Greckim terminem na słowo to logo. Pięćset lat przed urodzeniem Jezusa, Heraklita, grecki filozof, użył logosu (słowo), aby wyjaśnić, co widział jako uniwersalną siłę rozumu, która rządził wszystkim. Powiedział, że wszystko dzieje się zgodnie z logo. To przekonanie stało się podstawą stoicyzmu. Greccy mówiący Żydzi przybyli, aby postrzegać logo jako siłę wysłaną przez Boga. W Ewangelii Jana Jezus jest określany jako Słowo, a Słowo powstało wśród nas ciało i mieszka; Jest siłą napędową wysłaną przez Boga.

Wśród podobieństw między stoicyzmem a chrześcijaństwem oba są monoteistyczne. Stoicyzm śledzi Heraklita i wierzy w jeden logo; Chrześcijaństwo podąża za Jezusem i wymaga, aby naśladowcy wierzyli w jedynego prawdziwego Boga i nie mieli przed Nim innych bogów [. Dodatkowo zarówno stoicyzm, jak i chrześcijaństwo służą woli logo/boga. Uczą, że możemy wyzwolić od strachu i lęku, poddając się woli boskiej.

Co więcej, zarówno stoicyzm, jak i chrześcijaństwo stawiają pytanie, “Kto lub co służy osoba?” Wszystko, co robi, opiera się na odpowiedzi. Zamiast być niewolnikiem innych, zarówno stoicyzm, jak i chrześcijaństwo obejmują ewolucję od skupienia się na jaźni do siebie zakorzenionego w służbie Bogu. W Mateusza 6:24 napisano, że nie można czcić dwóch bogów jednocześnie. Adoracja dla jednego karmi pogardę dla drugiego. Więc nie można czcić zarówno Boga, jak i pieniędzy lub Boga i innych ludzi’opinie. Służenie ja koncentruje się na wyglądu zewnętrznym; Służenie Bogu w ramach łamie łańcuchy niewolnictwa opinii publicznej i umożliwia naśladowcy poszukiwanie dobrego.

Wreszcie, zarówno stoicyzm, jak i chrześcijaństwo szukają prostoty w kulcie. Jeśli kult jest efektowny, może to oznaczać, że osoba chce, aby inni go zauważyli, co służy raczej sobie z zewnątrz. Jak Mateusza 6: 6 stanów, “Jeśli się modlicie, idź do swojego pokoju, zamknij drzwi i módlcie się do swojego ojca, który nie jest widoczny. Następnie twój ojciec, który widzi to, co jest w tajemnicy, nagradza cię.”

Różnice

W odniesieniu do różnic między stoicyzmem a chrześcijaństwem, ten pierwszy jest w pewnym stopniu prostszy niż drugi, ponieważ nie ma aniołów, demonów ani trójcy. Ponadto, w stoicyzmie, logos jest niezdolną siłą, podczas gdy w chrześcijaństwie słowo (logo) stało się ciałem i mieszkało wśród nas. W przypadku stoików relacja z logo jest odległa, intelektualna i oparta na ideach obowiązku i cnoty. W chrześcijaństwie związek z logo jest znacznie bardziej osobisty. Uczy, że Bóg chce naszej miłości i uwielbienia i jest gotów umrzeć za to.

Kolejną dużą różnicą między dwoma światopoglądami jest chrześcijanie proszą Boga o pomoc, podczas gdy stoicy szukają pomocy od wewnątrz. Poprzez modlitwę chrześcijanie proszą o uwolnienie się od cierpienia, uzdrowienia, gdy chore i pocieszani w smutku. Natomiast stoicyzm mówi nam, że jeśli chcemy jakiegoś dobra, musimy go uzyskać od siebie. Żaden duch nie uwolni nas od naszych bólów.

Stoicyzm i chrześcijaństwo mają również konkurujące poglądy na temat ludzkiej natury. W przypadku stoików natura zaszczepiła ludzi o zdolności rozumu, które możemy ćwiczyć, aby żyć cnotliwe, obowiązkowe życie. Z drugiej strony chrześcijanie uważają, że ludzie rodzą się z grzechem pierworodnym, który zepsuł nasz wewnętrzny kompas moralny. Chociaż możliwe jest lepsze samych siebie, używając rozumu, tylko dzięki łasce Bożej ludzie są ulepszani i zbawieni. Z drugiej strony stoiki postrzegali upośledzenie psychicznie jako wadliwe, podczas gdy w chrześcijaństwie są postrzegane jako dzieci Boże godne miłości i szacunku.

Stoicyzm i chrześcijaństwo mają również rozbieżne punkty widzenia na temat życia pozagrobowego. W chrześcijaństwie ten świat jest tylko cieniem świata. Pod koniec czasu umarli powstają, Chrystus powróci, by oddzielić owce od kóz, a królestwo Boże zostanie ustanowione na ziemi. I odwrotnie, stoicy nie wspominali o życiu pozagrobowym i agnostyczni o tym, co, jeśli cokolwiek leży poza grobem. Dla stoików, co się liczy’T Tyle co może się zdarzyć po śmierci, ale jak najlepiej wykorzystujemy czas, jaki mamy teraz.

Wniosek

Fraza “Bóg pomaga tym, którzy pomagają sobie” Ładnie łączy stoicyzm i chrześcijaństwo, oferując to, co najlepsze z obu światów. Zamiast nieskończenie debatować na temat tego, który światopogląd króluje Supreme, weźmy elementy, które podziwiamy w obu tradycjach, jednocześnie konstruując filozofię o tym.

Czy stoicy wierzą w Boga?

Stoicyzm został po raz pierwszy stworzony przez Zeno z Citium jako filozofia stojąca na trzech filarach: etyka (Ithicós), fizyka i logika (Logos). Później filozofia’A aspekt moralny rozwinął się w taki sposób, że pokonał pozostałe dwa filary, chociaż nadal istnieje miejsce na logikę i fizykę w nowoczesnym stoicyzmie.

Ważne jest, aby zrozumieć, że filar etyki jest związany z ludzkim zachowaniem – Dlaczego Robimy to, co robimy. Wpływa to na sposób, w jaki stajemy w obliczu życia, radzimy sobie z innymi i osiągamy nasz cel. Stoiczna moralność to obszar, z którego ta szkoła zasłynęła. Stoicyzm uczy ludzi, jak kontrolować swoje emocje i uczucia, aby robić to, co słuszne, i, robiąc to dobre życie.

Z drugiej strony logika ma wiele wspólnego z mechanizmem naszego procesu myślowego. To ma związek z Jak, bardziej niż jakikolwiek inny aspekt. Logika jest związek między przyczyną a konsekwencją i jest bardzo ważna w stoickiej koncepcji Boga.

Jednak ich idei Boga nie można zakończyć bez aspektu fizyki, ponieważ fizyka jest częścią tej filozofii, która próbuje zrozumieć naturę rzeczy – Co oni naprawdę są. Wygraliśmy’Za bardzo zagłębiaj się w aspekt fizyki tego artykułu, ale istnieje wiele odczytów, które mogą zapewnić większe zrozumienie tego filaru.

Stoic’S pomysł Boga

Ważne jest, aby zrozumieć te trzy aspekty filozofii stoickiej, jeśli chodzi o ich zrozumienie Boga jako pochodzenia wszystkiego (producenta). Stoicy’ Głównym przekonaniem jest to, że wszechświat jest rządzony przez sprawiedliwe prawo. Nie miałoby sensu, aby prawo, które ustanawia porządek we wszechświecie, czerpał z chaosu lub pustki, więc to prawo musi pochodzić z inteligentnego i po prostu źródła; To’ich koncepcja Boga.

To’Ważne jest, aby zauważyć, że stoicy nie widzą Boga metafizycznie. Ich wizja Boga jest’t z istoty fizycznej; raczej konceptualizują Boga jako system porządku i logiki. Powód, dla którego nie’T wierz w Boga w tradycyjnym sensie, ponieważ nie ma sposobu poczęcia Boga z zasobami. Według Stoics nie mamy wystarczającej wiedzy i Don’T mają nawet właściwe słowa, aby zdefiniować tę podstawową przyczynę wszystkich rzeczy. Nazwano główną przyczyną wszystkich rzeczy, najbliższe, jakie mogą doszło do definiowania Boga.

Stworzenie sttoi

Biorąc to pod uwagę, ważne jest, aby zwrócić uwagę na zdolność adaptacji stoicyzmu. Massimo Pugliucci klasyfikuje stoicyzm jako filozofię ekumeniczną, co oznacza, że ​​można ją dostosować do każdej religii lub nominacji – nawet ateizmu. Stoicyzm jest sposobem na życie, które nie stanowi konfliktu z najbardziej znanymi religiami. To nie’T nawet nie jest w konflikcie z ideą ateizmu, ponieważ Bóg jest koncepcją fizyki. Nie chodzi o mity ani magię; Chodzi o rzeczywistość i rozumowanie.

Na przykład stoicy uwielbiają obserwować naturę i prawo, które ją organizuje. Jeśli weźmiesz w dłoni pomarańczowe ziarno, nie wiedząc, co by się stało i jak by to się stało, wówczas magia może bardzo dobrze wyjaśnić, w jaki sposób pomarańcza może pochodzić z tej małej rzeczy, którą trzymasz.

Wiesz jednak, czy to nasiona zostanie umieszczone na łóżku z ziemi, a następnie pokryte i karmione składnikami odżywczymi i wodą, pęknie przez skorupę i rozwinie korzenie, które będą ssać wodę i inne minerały z Ziemi. Wróci do łodygi i będzie miał wystarczającą siłę, aby wyhodować liście, które uchwyci światło słoneczne, i tak dalej, aż do dnia, w którym zobaczysz pomarańczą wiszącą z gałęzi.

Czy naprawdę wierzysz, że Orange był tylko przypadkiem? Jeśli sadzisz to ziarno w dowolnym miejscu, będzie on zgodny z tym samym procesem. Pomarańczowy może nie smakować tak samo ze względu na czynniki środowiskowe, ale nigdy nie można dostać jabłka z tej samej gałęzi.

W tym przykładzie możesz zobaczyć, jak tradycyjna wiara w Boga koncentruje się na magicznym wyjaśnieniu, podczas gdy stoicka perspektywa koncentruje się na prawie i rozumie. Stoicy nie mają tradycyjnej wiary w Boga podobnego do religii teistycznych, ale zamiast tego wierzą w sprawiedliwe prawo wszechświata.

Jeśli chcesz zagłębić się w ten temat, sugeruję, abyś przeczytał Seneca’S List 65 do Lucilius. W tym liście Seneca opowiada o debacie, którą miał ze swoim przyjacielem o Bogu, gdzie poprosił swojego przyjaciela o podjęcie decyzji, która definicja wydawała się bliżej prawdy, ponieważ absolutna prawda byłaby niemożliwa do uznania:

“Podaj swoją opinię, o, osądzaj; Stan, który wydaje ci się powiedzieć, co jest najprawdziwsze, a nie kto mówi, co jest absolutnie prawdziwe. Bo to zrobić, jest tak daleko poza naszym Ken, jak sama prawda.”

Seneca, List 65

Czy stoicy wierzą w Boga? Stoicyzm’S interpretacja Stwórcy.

Stoicy wierzą, że istnieje Bóg, ale stoiczna filozofia pozwala na istnienie jakichkolwiek bogów. Te filozofie często nie wymagają bóstw ani wiary w bóstwo, a mogą nawet promować ateizm.

Jednak stoicy wierzą w Stwórcę’Plany i cel za wszystkim. Stoicy uważają, że nierozsądne jest czczenie Boga, ponieważ nie możemy nic zrobić bez naruszenia tego, co możemy w końcu cześć, a także Bóg nie potrzebuje naszej uwielbienia lub kultu.

Większe znaczenie dla stoików jest wszechświat rządzony przez sprawiedliwe prawo

To, co jest ważne dla stoików, to to, że wierzą, że wszechświat jest rządzony przez sprawiedliwe prawo. Oznacza to, że wszystko podąża za racjonalnym i logicznym porządkiem. Dlatego wszystkie rzeczy, które istnieją, zgodnie z tymi samymi zasadami i prawami; Bez względu na to, jak ciężko walczymy, aby je zginać lub złamać, zawsze pozostaną.

To, co sprawia, że ​​tworzenie wszechświata i stworzenie życia jest możliwe, jest punktem sporów z różnymi przekonaniami i filozofią w całej historii, ale dla tych, którzy wierzą w Boga, otaczają go wiele religii, a także niektórzy z tych, którzy nie wierzą w wierzenie.

Jednym z największych obaw dla niektórych może być to, że niektórzy uważają, że stoicy uważają, że prawa natury nie są boskie, ale niektórzy mogą wywnioskować, że są. Niektórzy twierdzą, że ponieważ podążają za naturą, jest to podobne do następującego Boga, podczas gdy inni twierdzą, że jeśli podążają za Bogiem, nie ma wolności w podejmowaniu decyzji.

Jak stoicy pogodziją się z irracjonalnością bogów

Bóg lub jakikolwiek Bóg, nie mógł istnieć przed wszechświatem. Oznaczałoby to, że nie mógł stworzyć wszechświata, ponieważ nie istniał wcześniej.

Stoiki wierzą, że jeśli Bóg istniał, musiał stworzyć wszechświat, aby były rzeczy do stworzenia. Jednak ludzie mogą swobodnie robić lub myśleć, czego chcą, ponieważ Bóg i tak nie potrzebuje swojej uwielbienia ani uwielbienia.

Stoicy wierzą, że wszystko na tym świecie jest powiązaną ze sobą częścią wielkiej całości. Wierzą w sprawiedliwe prawo, które prowadzi wszechświat, ale w żadnym z nich nie ma szczególnego porządku dla nieba lub bóstwa. To nie jest wiara w Boga, który nam pomaga, ale raczej rozumie, że wszystko istnieje, aby pomagać sobie nawzajem.

Ale stoiki wciąż wierzą w Boga, który jest odrębny od wszechświata, który pomógł stworzyć. Mogą istnieć bóstwa i bogowie we wszechświecie, ale nie istnieją one, aby nam pomóc i nie potrzebujemy ich, aby nam pomóc.

Jak stoicyzm radzi sobie z sprzecznością świętego Boga

Stoiki wierzą w boga, który jest oddzielony od wszechświata, który pomógł stworzyć. Mogą istnieć bóstwa i bogowie we wszechświecie, ale nie istnieją one, aby nam pomóc i nie potrzebujemy ich, aby nam pomóc. To naturalne, że ludzie, którzy wierzą w Boga, boją się Jego gniewu, ponieważ kiedy wierzymy w coś, naturalnie się tego boimy; Ale dla stoików nie jest to prawdą, ponieważ nie obawiają się czegoś takiego.

Czy stoicyzm jest religią

Stoiki wciąż wierzą w boga, który jest oddzielony od wszechświata, który pomógł stworzyć. Mogą istnieć bóstwa i bogowie we wszechświecie, ale nie istnieją one, aby nam pomóc i nie potrzebujemy ich, aby nam pomóc. To naturalne, że ludzie, którzy wierzą w Boga, boją się Jego gniewu, ponieważ kiedy wierzymy w coś, naturalnie się tego boimy; Ale dla stoików nie jest to prawdą, ponieważ nie obawiają się czegoś takiego.

Podczas gdy niektórzy mogą czuć, że stoicyzm jest religią, jest to filozofia pierwsza, a religia druga. Stoiki wierzą w boga, który jest oddzielony od wszechświata, który pomógł stworzyć. Mogą istnieć bóstwa i bogowie we wszechświecie, ale nie istnieją one, aby nam pomóc i nie potrzebujemy ich, aby nam pomóc. To naturalne, że ludzie, którzy wierzą w Boga, boją się Jego gniewu, ponieważ kiedy wierzymy w coś, naturalnie się tego boimy; Ale dla stoików nie jest to prawdą, ponieważ nie obawiają się czegoś takiego.

Nie podążamy za religią, ale wierzymy i rozumiemy świat i to, jak to działa. Rozumiemy, że za wszechświatem i pięknem jest prawo i racjonalność.

Co to jest stoicyzm’S Odpowiedź na problem zła

Stoiki nie wierzą w boga, który nam pomaga lub troszczy się o nas. Stoicy nie wierzą w religię, ale wierzą w racjonalne myślenie i filozofię. Stoicy rozumieją wszystko, co istnieje, ale z tego powodu są w stanie dokonywać własnych wyborów bez obawy przed boską karą lub przychylnością. Nic się nie boją, ponieważ nie ma nic, co nie mogło ich zranić, co nie zostało zaprojektowane przez samą naturę.

Stoicy uważają, że kryje się za cel wszystko, co istnieje, co oznacza, że ​​wszechświat musi mieć cel. Wszechświat musi mieć twórcę, ale stoicy nie zgadzają się co do tego, kto lub co go stworzyło. Niektórzy uważają, że było to bóstwo, podczas gdy inni uważają, że było to wynikiem wielkiej siły i mocy działającej we wszechświecie. Jednak inni uważają, że wszechświat nigdy nie został stworzony, ale raczej tak jest.

Ludzie mogą dokonywać wyborów, ponieważ istnieje wiele różnych możliwych ścieżek. Stoicy rozumieją, że ścieżka, którą wybierają, musi mieć charakter logiczny i racjonalny. Ale jeśli ktoś zdecyduje się nie dokonać wyboru, on też go robi. Stoicy uznają również, że jedyną rzeczą, która może ich zranić, jest coś, co zostało zaprojektowane przez samą naturę lub coś, co zostanie zaprojektowane w przyszłości z powodu własnych wyborów.

Niektórzy ludzie wierzą, że ponieważ istnieje zło, musi być częścią Boga’S Plan. Stoicy rozumieją, że zło istnieje i nie boją się tego, ponieważ nie ma czegoś takiego jak zło i zło rzeczy, które nie istnieją. Te rzeczy zostały po prostu stworzone z natury, a wszechświat jest zawsze w stanie zmiany. Stoicy rozumieją, że wszystkie te wielkie siły mogą być kierowane na własną wolę, więc zdecydują się kontrolować własne działania i decyzje zgodnie z tym, co logiczne i racjonalne, aby śledzić.

Wniosek

Stoicy rozumieją wszystko, co istnieje, ale z tego powodu są w stanie dokonywać własnych wyborów bez obawy przed boską karą lub przychylnością. Nic się nie boją, ponieważ nie ma nic, co nie mogło ich zranić, co nie zostało zaprojektowane przez samą naturę.

Podczas gdy niektórzy mogą czuć, że stoicyzm jest religią, jest to filozofia pierwsza, a religia druga. Nie podążamy za religią, ale wierzymy i rozumiemy świat i to, jak to działa. Rozumiemy, że za wszechświatem i pięknem jest prawo i racjonalność.

Stoicy uważają, że kryje się za cel wszystko, co istnieje, co oznacza, że ​​wszechświat musi mieć cel. Wszechświat musi mieć twórcę, ale stoicy nie zgadzają się co do tego, kto lub co go stworzyło. Niektórzy uważają, że było to bóstwo, podczas gdy inni uważają, że było to wynikiem wielkiej siły i mocy działającej we wszechświecie. Jednak inni uważają, że wszechświat nigdy nie został stworzony, ale raczej tak jest.

Ludzie mogą dokonywać wyborów, ponieważ istnieje wiele różnych możliwych ścieżek. Stoicy rozumieją, że ścieżka, którą wybierają, musi mieć charakter logiczny i racjonalny. Ale jeśli ktoś zdecyduje się nie dokonać wyboru, on też go robi.

Co to jest stoicyzm? Wyjaśniono w 3 przekonaniach

Stoicyzm to filozofia, która rozpoczęła się w starożytnej Grecji i nadal ma wyznawców dzisiaj. Jest to sposób na życie, który ma doskonałość moralną jako swój ostateczny cel.

9 maja 2023 • autor: John Garrett, filozofia MA

Stoicyzm jest często przedstawiany jako surowy i bezlitosny. Jednak jego wielbiciele nalegają, aby stoicyzm jest wyzwalającym, radosnym sposobem życia. Założony przez Zeno z Citium (Ateny, 344–262 pne), stoicyzm to filozofia, która ma wielu wyznawców nawet dzisiaj. Stoicy starożytnej Grecji uważane za spadkobierców sokatycznej filozofii moralnej i naturalnej filozofii Heraklitusa Efezu. Stoicyzm miał trwały wpływ na historię myśli. Wpłynęło na rozwój chrześcijańskiej moralności i teologii, a także współczesnej filozofii. Stoicyzmu można uosabiać trzy podstawowe przekonania: (1) cnota jest wystarczająca do szczęścia, (2), że inne tak zwane towary należy traktować z obojętnością, oraz (3) że świat jest uporządkowany przez Boga.

Moralna doskonałość w stoicyzmie: cnota i Eudaimonia

Stoicy’ Największym dziedzictwem jest ich etyka. Podobnie jak większość innych szkół starożytnej filozofii, stoicy uważają, że celem etyki jest Eudaimonia. To greckie słowo nie ma bezpośredniego tłumaczenia na angielski. Często jest renderowany jako ‘szczęście’, Ale Eudaimonia czyn’T Opisz po prostu przyjemny nastrój; Ma o wiele bardziej niezawodny sens. Eudaimonia można lepiej przetłumaczyć jako “Rozkwitacja człowieka.” Życie jest eudaimonic Kiedy wyczerpał swój potencjał doskonałości i zmierzył do godności odpowiedniej dla człowieka.

Stoicy zgodzili się z Arystotelerem’S filozofia moralna do pewnego stopnia. Zdefiniowany Arystoteles Eudaimonia Jak “działanie duszy zgodnie z cnotą,” (Etyka nikachasean 1098a17). Należy tutaj zauważyć, że dla Arystotelesa, Eudaimonia I cnota są powiązane. Greckie słowo na cnotę brzmi grań. To słowo nie jest wąsko moralne, ale oznacza jakąkolwiek doskonałość; Dla Arystotelesa jest to jakość, która sprawia, że ​​coś dobrego w robieniu tego, co robi lub bycie tym, czym jest. Na przykład a Dobry nóż to ostry nóż. Dlatego jeden z “cnoty” noża jest jego ostrość.

Dla ludzi, cnota lub grań to stan charakteru, który sprawia, że ​​ludzie są dobrzy w byciu ludźmi. Arystoteles mówi, że ludzie są racjonalnymi i społecznymi zwierzętami (NE 1097B10, 1098A1-5). Zatem nasze cnoty są cechami, które pozwalają nam odnieść sukces w działaniu racjonalnym i współpracującym społecznie. Lista cnót często różniła się w zależności od szkoły i filozofa do filozofa, ale większość szkół starożytnej myśli zgodziła się na cztery kardynalne cnoty. Były to roztropność, umiarkowanie, odwaga i sprawiedliwość. Te stany charakteru pozwalają nam działać jako istoty racjonalne i społeczne.

Uzyskaj najnowsze artykuły dostarczone do swojej skrzynki odbiorczej

Zapisz się do naszego bezpłatnego cotygodniowego biuletynu

Sprawdź swoją skrzynkę odbiorczą, aby aktywować subskrypcję

Filozofia stoicka i etyka arystotelesowska

Etyka stoiczna odróżnia się od etyki arystotelesowskiej z jedną istotną różnicą. Filozofia stoiczna uważa, że ​​cnota jest wystarczająca Eudaimonia. Innymi słowy, cnota jest wszystkim, co jest do niej potrzebne. Arystoteles myślał, że cnota jest konieczna Eudaimonia, ale niewystarczające lub nie tylko wystarczające – nadal było potrzebne. Dla Arystotelesa, a eudaimonic Życie wymaga, oprócz cnoty, trochę powodzenia. Żyć dobrze, potrzebujesz niezbędnych towarów, takich jak schronienie, dobre zdrowie, przyjaźń i mądrość. Cnotła osoba może być ofiarą tragedii, która pozostawia go chorych, bezdomnych lub samotnie, a więc pomimo jego dobrego charakteru jego życie nie poszło dobrze; Nie udało mu się osiągnąć Eudaimonia.

Stoics nie zgadzają się tutaj. Patrząc wstecz na Sokratesa i Sokratyczną szkołę cynizmu, starożytny stoicyzm twierdzi, że wszystko, co jest niezbędne do życia, jest cnotliwe. Wszystkie inne tak zwane towary należy traktować z obojętnością. Nawet jeśli cnotliwy mędrzec cierpi wiele tragedii, a nawet przetrwała intensywne tortury fizyczne, nadal ma szansę Eudaimonia Ponieważ te rzeczy zewnętrzne nie muszą zepsuć jego cnotliwego charakteru. Gdy staniesz się cnotliwy, nic nie może zrujnować twojego życia. W logice stoickiej cnota jest granicą szczęścia.

W kilku Platon’S Dialogi, Sokrates mówi wiele rzeczy w tym efekcie. Na przykład w Platon’S Przeprosiny, Sokrates mówi do swojego jury, “Nie sądzę, aby dozwolono, aby lepszy człowiek został skrzywdzony przez gorszy; Z pewnością może mnie zabić, a może wyrzucić lub pozbyć się prawa, co [meletus] i może inni uważają za wielką szkodę, ale nie sądzę”.

Sokrates’ Wiele stoików przyciągnęło słowa. Rzym’Stoic Epictetus lubił go parafrazować “Anytus i Meletus mogą mnie zabić, ale nie skrzywdzą mnie.” Rzymski cesarz Marcus Aurelius’ Medytacje, pyta, “Jak to może nie pogorszyć człowieka, pogorszyć życie człowieka?” Oczywista stoicka odpowiedź: może’T. Tylko cnota jest dobra, a Vice jest zła, a wszystko inne jest obojętne.

Postawa stoików: obojętność

To doktryna obojętności prawdopodobnie jest odpowiedzialna za stoicyzm’reputacja jako surowa i bezlitosna. Jeśli tylko cnota jest dobra, oznacza to, że zdrowie, przyjemność, a nawet dobrobyt naszych bliskich należy traktować z obojętnością. Jednak stoicka obojętność na rzeczy zewnętrzne jest bardziej złożone niż się wydaje. Chociaż starożytne cyniki wpłynęły na stoicką doktrynę cnoty – Zeno studiował nawet pod Crates the Cynik przed założeniem własnej szkoły – doktryna stoicka różni się od doktryny cynicznej.

Cynikowie uważali, że tylko cnota jest dobra, a wszystkie inne tak zwane towary należy pogardzić i aktywnie unikać. Najlepszym życiem było sztywnie surowe życie ubóstwa i ekstremalnego ascetyzmu. Z drugiej strony stoicyzm mówi, że nie powinniśmy pogarszać zewnętrznych, ale uważać je z obojętnością. Wymagania cnoty nadal wymagają, abyśmy dbali o siebie i innych, a stoicy uważają, że takie rzeczy mogą być godne wyboru, nie traktowane jako ostateczne cele.

Myślę, że najlepiej to zilustrować “Metafora łucznika.” To była ulubiona metafora wielu stoików. Dobry łucznik robi wszystko, co w jego mocy, aby uderzyć w cel. Ale kiedy puści Bowstring, nie jest już w jego mocy, aby strzała uderzy w cel. Nagły podmuch wiatru mógłby zdmuchnąć strzałkę z jego kursu lub coś może przechwycić strzałkę, zanim trafi do celu. Niemniej jednak łucznik jest dobrym łucznikiem, ponieważ zrobił wszystko, co w jego mocy, aby trafić w cel. Jeśli bycie dobrym łucznikiem jest zdefiniowane przez jeden’Sukces w trafieniu do celu, a potem ktokolwiek jest dobry lub zły, pozostaje na przypadek. Czynniki zewnętrzne, nad którymi łucznik nie ma kontroli, mogą udaremnić swój cel.

Stoicy uważają, że nie należy obwiniać za rzeczy na zewnątrz’S kontrola. Dlatego, chociaż dobry łucznik dąży do celu, cel jest celem nie Jego cel. To nie uderza w cel, który czyni łucznika dobrym łucznikiem, ale po prostu robi wszystko, co może być dobrym łucznikiem. A to oznacza, że ​​musi starać się trafić w cel, a jednocześnie trafić w cel jako obojętny na jego ostateczny cel. Stoicy sugerują, że powinniśmy mieć takie samo podejście do naszych celów w życiu. Tylko nasze własne działania i postawy znajdują się w naszej mocy. A jeśli uważasz, że zewnętrzne zewnętrzne kontrolę jest niezbędne dla szczęścia, oddasz odpowiedzialność za własne szczęście na przypadek. Stoicy uważają, że byłoby to poważnie mylone. Myślą, że to niedorzeczne dla naszego ostatecznego dobrego, aby nie być od nas.

Ale dlaczego nie zaakceptować ponurego możliwości, że świat nie jest skonfigurowany z myślą o naszym dobrobycie? Wydaje się prawdopodobne, jak myśli Arystoteles, że dobre życie wymaga szczęścia. Stoicy odmawiają zaakceptowania tego, ponieważ wierzą, że świat jest uporządkowany przez Boga, aby być tak dobrym, jak to możliwe.

Bóg, los i wolność: stoiki na opatrzności

Starożytni stoiki to panteści. Wierzą, że kosmos jest identyczny z Bogiem. Dlatego wszystko we wszechświecie, takie jak kamienie, drzewa, zwierzęta, ludzie itp. są wszystkie części Boga. Ale można zapytać, czy Bóg jest po prostu identyczny od natury, jak ta pozycja różni się od ateizmu? Dlaczego zamiast tego po prostu zadzwonić do natury Natura, i zostawcie z tego Boga?

W epoce współczesnej Baruch Spinoza zidentyfikował również Boga z naturą, a jego współcześni oskarżyli go o ateizm. Stoicy nalegaliby, aby kosmos można słusznie nazwać Bogiem, ponieważ według nich kosmos jest inteligentny. Mówiąc ściślej, stoicy identyfikują Boga jako uniwersalny umysł lub rozum obecny we wszystkich rzeczach, a fizyczny kosmos jest Bogiem’S -Ciało. Jednak stoicy twierdzą, że są materialistami. Nawet dusza i uniwersalny umysł jest obecny we wszystkich rzeczach wykonanych z materii.

Stoicy uważają, że prawa natury są dobrym dowodem, że świat został zaprojektowany z celu i twierdzą, że ludzie’ umiejętność rozumowania sugeruje, że jesteśmy stworzeni przez coś, co ma również rozum. Cicero, w swojej pracy O naturze bogów, przypisuje następujący argument do Zeno. “Nic bez udziału i rozumu może rodzić tego, który jest ożywiony i racjonalny. Ale świat rodzi tych, którzy są ożywionymi i racjonalnymi. Dlatego świat jest ożywiony i racjonalny” (2.22).

Stoicy podążają za filozofem przedwczesnym Heraklitusem, twierdząc, że świat jest zorganizowany przez rozum, lub Logos w greckim. Powiedział Heraklitus, “Wszystkie rzeczy przychodzą zgodnie z tym słowem [Logos]” (Fragment 2). Logos ma wiele znaczeń; to może oznaczać “powód,” “argument,” nawet “przemówienie” Lub “słowo.” Klasyysta g.M.A. Grube (1983) twierdzi, że stoicka koncepcja Logos prawdopodobnie wpłynął na autora Ewangelia Jana, który zaczyna się, “Na początku było słowo [Logos] i Logos był z Bogiem i Logos był Bóg” (Jan 1: 1).

Jednak w przeciwieństwie do Boga tradycji Abrahamowych, stitionowy Bóg nie jest wszechmocny. Jego moc jest ograniczona przez naturalną i logiczną możliwość. Te ograniczenia, przynajmniej częściowo, wyjaśniają, dlaczego na świecie jest zło. Stoic Chrysippus, jeden z Zeno’Słowicy następcy, nauczali, że istnienie dobra i zła było współzależne. Logicznie niemożliwe jest istnienie dobra bez zła, więc Bóg zaprojektował świat, który jest najlepszy z tej sytuacji. Zatem zło może istnieć na poziomie lokalnym, ale wykorzystywane jest przez Boga, aby doskonalić całość (Copleston 1993).

Po raz kolejny, po Heraklitusie, stoicy uważają, że rzeczywistość jest w przepływie. Wszystko ciągle się zmienia. Heraklit najczęściej porównał ten stan strumienia do ognia, mówiąc, “[Świat] był zawsze, jest teraz i zawsze będzie ogniem żywy” (Fragment 20). I dla stoików, wszystko to rozwija się zgodnie z racjonalnym planem Boga. Zatem stoicy są surowymi deterministami. Czas się rozwija dokładnie według Boga’plan, a historia kosmosu powtarza się wiecznie. Wszystko zaczęło się w konglomeracji ognia, wszystko z powrotem w nim zapadnie, a potem kosmos zacznie się od nowa, tak jak zawsze. Nie ma powodu, aby przyszłe cykle świata się zmieniły, ponieważ Bóg’S Plan dla kosmosu jest tak dobry, jak to możliwe. Pomimo wiary we deterministyczne wszechświat, stoicy nie zaprzeczali ludzkiej wolności.

Według O’Keefe, są kompatybilistami, wierząc, że los i wolna woli są kompatybilne. Stoicy twierdzą, że twoje decyzje i postawy zależą od ciebie, ponieważ są one twój wybory. To z twoim intelektem i samodyscypliną, decydujesz się zrobić to, co robisz. Nie jesteś ograniczony do robienia czegokolwiek wbrew swojej woli, co jest zgodne z determinizmem przyczynowym. A ponieważ wszystko się rozwija według Boga’S Plan, powinieneś pokochać swój los.

Dziedzictwo stoicyzmu

Stoicyzm miał ogromny wpływ na historię myśli. Ich etyka i teologia wpłynęły na rozwój chrześcijaństwa, podczas gdy stoicki’Dziedzictwo rozciąga się również na epokę współczesną, ustanawiając precedensy dla niektórych elementów w filozofii Kanta i Spinozy.

Dziś nastąpił powszechny zainteresowanie młodszymi, przyszłymi stoicymi filozofami. Wiele najnowszej literatury samopomocy wygląda na stoików, aby uzyskać inspirację, a organizacje takie jak współczesny stoicyzm organizują międzynarodowe wydarzenia, takie jak Stoicon i żyją jak stoicki tydzień, aby promować stoicyzm jako atrakcyjny sposób życia. Możemy rozsądnie oczekiwać stoicyzmu’Dziedzictwo, które przetrwa długo w przyszłości.

Przeczytaj następny:

Tajemniczy ojciec stoicyzmu: kto jest Zeno z Citium?

Autor: John Garrett Ma Philosophy John jest studentem filozofii MA na Georgia State University w Atlancie w stanie Georgia. Jego głównym zainteresowaniem badawczym jest starożytna filozofia, z wtórnymi zainteresowaniami współczesnej filozofii i filozofii religii. Lubi także pisać, czytać klasyki i filmować.