Podsumowanie artykułu: Kwarki: czym one są?

– Kwarki to małe cząstki występujące w atomach i w protonach i neutronach.
– Oprogramowanie Quark zostało przejęte przez Parallax Capital Partners.
– Quark planuje przyspieszyć przyjęcie rozwiązań do automatyzacji treści.
– Quark stracił dominację rynkową dla Adobe InDesign z powodu złej obsługi klienta i aktualizacji oprogramowania.
– Wielu użytkowników Quark przeszło na InDesign, aby uzyskać lepszą obsługę i kompatybilność Mac.
– Quark koncentruje się teraz na rozwiązaniach dotyczących automatyzacji treści przedsiębiorstw w różnych branżach.
– Działalność oprogramowania Quarkxpress z Quarkxpress stała się mniej znacząca.
– Quark oferuje wieczną licencję dla Quarkxpress 2017 po obniżonej cenie użytkownikom Adobe.
– Indesign stał się popularnym wyborem publikowania oprogramowania.
– Osobiste doświadczenia i opinie na temat Quarkxpress vs. Indesign Saga są zachęcane.
– Artykuł kończy się wezwaniem do opinii i doświadczeń byłych użytkowników Quarkxpress.

15 unikalnych pytań:

1. Jak występują kwarki w atomach?

Kwarki znajdują się głęboko w atomach, które tworzą nasze ciała, a także w protonach i neutronach.

2. Który niedawno nabył oprogramowanie Quark?

Parallax Capital Partners, firma private equity zorientowana na oprogramowanie, niedawno nabyła oprogramowanie Quark.

3. Jakie są plany nowych właścicieli dotyczących Quark?

Nowi właściciele zamierzają przyspieszyć przyjęcie rozwiązań dotyczących automatyzacji treści Quarka poprzez wzrost organiczny i przejęcia.

4. Co spowodowało, że Quark stracił dominację na rynku?

Quark stracił dominację z Adobe Indesign z powodu postrzeganej arogancji, słabej obsługi klienta/wsparcia i aktualizacji oprogramowania, które nie spełniają potrzeb użytkowników.

5. Dlaczego wielu użytkowników Quark przeszło na InDesign?

Wielu użytkowników przeszło na InDesign ze względu na słabą obsługę klienta i brak kompatybilności z platformą Macintosh.

6. Czego Quark nie zrobił pod względem obsługi OS X?

Quark nie utworzył systemu operacyjnego Xpress, pomimo wymagań użytkowników Mac w branży projektowania graficznego.

7. Dlaczego użytkownicy przeszli na InDesign zamiast rozwiązania opartego na systemie Windows?

Waże lojalni użytkownicy komputerów Mac preferowały przełączanie się na InDesign, alternatywę kompatybilną z Maca, zamiast przejścia na środowisko oparte na systemie Windows.

8. Jak Adobe Indesign odróżnił się od Quarkxpress?

Indesign przyjął podejście do rozwoju oprogramowania ze zdrowym rozsądkiem, obejmując potrzeby ekspertów produkcyjnych i kreacji, aby odróżnić się od Quarkxpress.

9. Czym jest obecny cel Quark?

Quark koncentruje się teraz na dostarczaniu rozwiązań do automatyzacji treści dla przedsiębiorstw dla różnych branż, w tym finansów, produkcji, energii i rządu.

10. To, co niedawno otrzymało Quark?

Quark został wybrany jako „Gartner Cool Vendor in Content Services” i finalistę nagrody SIIA Codie 2017 za „najlepszą platformę wydawniczą wielokanałową.”

11. Jak Quark promuje dziś oprogramowanie Quarkxpress?

Quark oferuje wieczną licencję na oprogramowanie Quarkxpress 2017 po obniżonej cenie dla istniejących użytkowników Adobe Creative Cloud Indesign i Photoshop.

12. Dlaczego Indesign jest teraz wiodącym oprogramowaniem w publikowaniu?

Indesign stał się de facto liderem w publikowaniu oprogramowania z powodu poprzednich niepowodzeń Quark i silnej obecności na rynku Adobe.

13. Czy Quarkxpress nadal jest znaczącym graczem w branży?

Quarkxpress stał się mniej znaczący, a Quark skupił się.

14. To oferta zakupu Quarkxpress to dobra oferta?

Oferta może wydawać się atrakcyjnie, ale przychodzi za późno, ponieważ Indesign stał się dominującym oprogramowaniem w branży.

15. Jakie doświadczenia i opinie są poszukiwane od czytelników?

Autor zaprasza byłych użytkowników Quarkxpress do podzielenia się swoimi opiniami i osobistymi doświadczeniami z Quarkxpress vs. Indesign Saga.

Kwarki: czym oni są

Głęboko w atomach, które składają się na nasze ciała, a nawet w protonach i neutronach, które składają się na jądra atomowe, znajdują się niewielkie cząsteczki zwane kwarki.

Komentarz: Sprzedaż oprogramowania Quark to najnowszy rozdział dla dawnej potęgi publikacji komputerów stacjonarnych

My uwagi przykuła komunikat prasowy wydany późno przez oprogramowanie Quark z siedzibą w Denver. Ujawnił, że Quark został przejęty przez Parallax Capital Partners, zorientowaną na oprogramowanie firmę private equity zlokalizowaną w Laguna Hills w Kalifornii., który kupił ponad 20 firm od 1999 roku. W wydaniu stwierdzono, że nowi właściciele zamierzają pomóc Quarkowi przyspieszyć przyjęcie „transformacyjnych rozwiązań automatyzacji treści” poprzez wzrost organiczny i przejęcia.

W wydaniu obejmowało także cytat Jamesa Hale’a, partnera zarządzającego w Parallax, zauważa, “Quark ma transformacyjny wpływ w szerokim zakresie branż, całkowicie na nowo definiując sposób tworzenia, zarządzania, publikowania i dostarczania treści krytycznych biznesowych. Jest to firma z wybitnymi talentami i przywództwem, innowacyjną technologią i uznaną bazą klientów. Parallax nie może się doczekać, aby zapewnić swoje doświadczenie i wiedzę specjalistyczną, aby pomóc Quark przenieść działalność w zakresie automatyzacji treści przedsiębiorstwa na wyższy poziom.”

Musiałem cofnąć się na sekundę. Jako redaktor zaangażowany w branże wydawnicze i drukowania magazynu, które było narażone na oprogramowanie Quarkxpress w czasach ewolucyjnych publikacji komputerów stacjonarnych w latach 80. i 90. XX wieku, z pewnością nie jest „transformacyjną” firmą.

W rzeczywistości z mojej perspektywy Quark i sposób, w jaki stracił wirtualny monopol z zgłoszonym 95% udziałem w rynku w profesjonalnej przestrzeni wydawniczej do wówczas dodatkowej alternatywy Adobe Indesign-która została uruchomiona bez większego fanfar w 1999 r.-służyłby jako świetne studium przypadku dla Harvard Business Review W sprawie wszystkiego, co firma może zrobić źle, aby wyobrazić swoją bazę klientów poprzez postrzeganą „arogancję”, słabą obsługę klienta/wsparcie oraz aktualizacje wersji oprogramowania, które nie były zgodne z potrzebami grafików i drukarek, którzy korzystali z Quarkxpress.

Nasza magazyn wydawniczy i wewnętrzna operacja graficzna, podobnie jak wielu, była użytkownikiem Quarkxpress, który przeszedł do InDesign kilka lat temu głównie z tych powodów. Usłyszałem także kilka skarg, choć wprawdzie anegdotyczne, na temat biednego, a nawet braku obsługi klienta, które pomagają w utraty udziału w rynku.

Na wnikliwym blogu autorskim przez Dave’a Girarda w 2014 roku, zatytułowanym „Jak Quarkxpress stał się zwykłą refleksją w publikowaniu”, wskazuje na kilka niedociągnięć Quark, w tym brak przyjęcia i wspierania platformy Apple Macintosh, pomimo tego, że graficzni projektanci w strefie wydawnictwa na pulpicie.

Girard napisał: „Quark wielokrotnie nie udało się tworzyć systemu X-rodzimych Xpress-Wersje rozpinające 4.1, 5 i 6 – ale firma nadal prosiła o dużo łupów o aktualizację. Z frustracją użytkownika w 2002 roku’S Quark 5, [następnie] CEO Fred Ebrahimi solał rany, drwijąc użytkowników, aby przełączać się na okna, jeśli zrobili to’Podoba mi się, mówiąc: „platforma Macintosh kurczy się.„Ebrahimi zasugerował, że każdy niezadowolony z zobowiązania Quark’s MAC powinien” przejść na coś innego.”

I, jak zauważa Girard, wściekli lojalni użytkownicy komputerów Mac nie mieli zamiaru przejść na środowisko oparte na systemie Windows, więc przełączyli się na indesign-w tłumach.

W tym czasie pochwalił także podejście programistyczne Adobe Indesign, które nie tylko zyskują naśladowanie zestawu funkcji Quarkxpress, zauważając: „stworzył program, który był zarówno dla orzechów produkcyjnych, którzy musieli skutecznie pracować, jak i kreatywności, które pokazały, jak miała być typografia cyfrowa i układ, który miał być.”

Quark, jako firma, nie jest jednak martwy w wodzie. Obecnie koncentruje się na rozwiązaniach dotyczących automatyzacji treści korporacyjnych, które umożliwiają organizacjom w branżach, takich jak finanse, produkcja, energia i rząd dostarczanie treści krytycznych biznesowych do dowolnego formatu i dowolnego kanału-mobilnego, drukowania, sieci i innych. Wczorajszy komunikat prasowy reklamował także, w jaki sposób został niedawno wybrany jako „Gartner Cool Vendor in Content Services” i finalistę nagrody SIIA Codie 2017 za „najlepszą platformę wydawniczą wielokanałową.”

Ale Quark’s Software Software Publishing Business Business prawie stało się zwykłym przypisem. Znalazłem nawet ofertę na swojej stronie internetowej skierowanej do istniejących Adobe Creative Cloud InDesign i użytkowników Photoshopa, którzy chcą uciec od pułapki wynajmu.„Za 399 USD (regularnie 849 USD) możesz kupić wieczny Licencja na posiadanie wersji Quark’s Mac/Windows Compatible Quarkxpress 2017 Creative Design and Layout Software. Licencja wieczna oznacza, że ​​użytkownik jest właścicielem, a nie wynajmuje, że można zaktualizować do przyszłych wersji.

Chociaż brzmi to jak dobra okazja, jest to oferta, która przychodzi za mało i za późno. Indesign jest teraz de facto królem wzgórza. I bardzo wątpię, że Adobe pozwoli swojej franczyzy publikowania oprogramowania, tak jak to zrobił Quark.

Chciałbym usłyszeć twoje opinie na temat Quarkxpress vs. Indesign Saga, a także wszelkie osobiste doświadczenia, które mogłeś mieć jak – teraz zakładam – a dawny Użytkownik Quarkxpress.

Kwarki: czym oni są?

Głęboko w atomach, które składają się na nasze ciała, a nawet w protonach i neutronach, które składają się na jądra atomowe, znajdują się niewielkie cząsteczki zwane kwarki.

Ilustracja artysty z białymi wzorami wirującymi i niebieskim tłem. (Kredyt obrazu: BestDesigns za pośrednictwem Getty Images)

• Odkrycie kwarków
• Kwarki w fizyce kwantowej
• Wielki Wybuch i plazma kwarka – gluon
• Gwiazdy Quark
• Dodatkowe zasoby

Kwarki to ostateczne elementy budulcowe widzialnej materii w wszechświat.

Gdybyśmy mogli powiększyć atom W twoim ciele widzimy, że składa się z elektrony Rój na orbitach wokół jądro protonów i neutronów. A gdybyśmy mogli powiększyć jeden z tych protonów lub neutronów, stwierdzilibyśmy, że oni sami składają się z trio cząstek, które są tak małe, że prawie nie mają rozmiaru i są niewiele więcej niż punkty. Te cząstki przypominające punktowe są kwarki.

Kwarki to cząstki elementarne. Podobnie jak elektron, nie składają się z żadnych innych cząstek. Można powiedzieć, że są na parterze Model standardowy fizyki cząstek.

Keith Cooper

Wkładanie pisarza

Keith Cooper jest niezależnym dziennikarzem naukowym i redaktorem w Wielkiej Brytanii i ma dyplom z fizyki i astrofizyki z University of Manchester.

Odkrycie kwarków

Istnienie kwarków zostało po raz pierwszy teoretyczne w 1964 roku w pracy dwóch fizyków, Murray Gell-Mann (Otwarcie w nowej karcie) i George Zweig, którzy byli w California Institute of Technology (Caltech), ale doszli do wniosku, że kwarki istnieją niezależnie od siebie. W przeciwieństwie do tego, jak nauka jest często przedstawiana w mediach, wnioski Gell-Mann i Zweiga nie były „a-ha!„Chwila, ale zamiast tego zostały zbudowane z tyłu wielu lat ciężkiej pracy i starannych odkryć przez społeczność fizyki cząstek.

Powiązane historie:

W latach 50. fizycy budowali bibliotekę znanych cząstek. To było trochę jak botanika, katalogując różne typy i ich właściwości, ale brakowało teorii leżącej u podstaw ich istnienia. Teoria ta ostatecznie stała się znana jako model standardowy, ale aby dostać się tam, trzeba było dokonać kilku istotnych odkryć, w tym kwarki.

Najbardziej zagadkowe było istnienie cząstek zwanych hiperonami, które były niestabilne i zepsute bardzo szybko, ale nie w cząsteczkach, w których oczekiwano, że rozpadnie się. Gell-Mann zdał sobie sprawę, że w pracy musi istnieć nieznana własność kwantowa, którą nazwał „dziwnością” z powodu nieoczekiwanej tego wszystkiego.

Liczby kwantowe, takie jak dziwność, ładowanie i spin, należy zachować. Jeśli cząstka o określonej liczbie kwantowej rozpada się, jego produkty uboczne muszą sumować się do tych liczb kwantowych, które miała rozkładana cząstka. Ponadto liczba kwantowa danej cząstki ma „stopnie swobody” – zasadniczo zakres wartości, które mogą mieć liczby. Te stopnie swobody są nazywane multipletami, a wzór, w którym te multiplety można rozmieścić między różnymi cząsteczkami Gell-Mann i Zweig, aby przekonać, że cząstki i ich multiplety można wyjaśnić, jeśli każda cząstka została utworzona z dwóch lub trzech mniejszych cząstek cząstek.

Zweig nazwał te małe, elementarne cząstki „asy”, ale nazwa się nie złapała. Gell-Mann, który był zawsze jednym na cooky i niezapomniane imiona, nazwał je kwarksami, pochodzącą z linii eksperymentalnej powieści Jamesa Joyce’a, Finnegana: „Trzy kwarki dla Muster Mark!„W powieści kwarki odnoszą się do trojga dzieci głównego bohatera, Mr Mark.

Te kwarki były określane jako „w górę”, „w dół” i „dziwne” kwarki. W górę i w dół tak naprawdę nic nie odnosi się do niczego, podczas gdy dziwny kwark miał kwantową liczbę dziwności –1, dlatego nazywa się go „dziwnym”, podczas gdy kwarki w górę i w dół mają dziwność 0.

Kwarki w fizyce kwantowej

(otwiera się w nowej karcie)

Chociaż teoria była sprytna, nie od razu się nie złapała, ponieważ nie było eksperymentalnych dowodów na kwarki. Stało się to cztery lata później w 1968 roku w Centrum akceleratora liniowego Stanford (otwiera się w nowej zakładce) (SLAC) w Kalifornii. Eksperymentatorzy wystrzelili elektrony, a następnie miony, w protonach, i znaleźli dowody, że elektrony i miony rozpraszały trzy mniejsze cząstki zawarte w protonach, każda z tych mniejszych cząstek ma własny ładunek elektryczny. Te cząstki są kwarkami.

Okazuje się, że w rzeczywistości istnieje sześć rodzajów lub smaków kwarków. Oprócz w górę, w dół i dziwnych kwarkach, są też „urok”, „top” i „dolne” kwarki. Każdy ma swój własny zestaw liczb kwantowych, a ich masy są bardzo różne, przy czym kwarki w górę i w dół są najmniej masywne, a najcięższy kwark jest najcięższy z masą ponad 61 000 razy bardziej masywną niż kwark UP. Dlaczego powinien być tak masywny, nie jest w pełni zrozumiany, ale szybko rozkłada się na mniej masywne kwarki. Jedynym powodem, dla którego naukowcy wiedzą, że istnieją jak najwyższe i dolne kwarki, są akceleratory cząstek, takie jak Duży zderzak hadronowy są w stanie je krótko wyprodukować.

Zwiększeniem trudności w badaniu kwarków jest fakt, że w normalnych warunkach nie istnieją same. Są zawsze związani przez Silna siła nuklearna, co pozwala im tworzyć kompozytowe cząstki zwane hadronami. Cząstki wykonane z dwóch kwarków nazywane są mezonami, a cząstki wykonane z trzech kwarków nazywane są baronami, w tym protony (dwa w górę i jeden kwark w dół) i neutronów (jeden w górę i dwa kwarki w dół). Są cząstki nazywane Tetraquarks które są wykonane z czterech kwarków i Pentaquarks które mają pięć kwarków, a niektóre z nich są Prawie stabilne (otwiera się w nowej zakładce), ale ostatecznie rozkłada się.

Pasować do Fizyka kwantowa teoria, zachowanie kwarków jest rządzone przez model zwany Chromodynamika kwantowa (otwiera się w nowej karcie) lub QCD w skrócie. „Chromo” w nazwie odnosi się do „koloru” – nie jak w czerwonym, zielonym czy niebieskim, ale nazwa nadana określonej liczbie kwantowej, którą posiadają kwarki. Pomyśl o kolorze jako o tej samej roli w silnej sile, jak ładunek elektryczny odgrywa w sile elektromagnetycznej. Tak jak kolory odpychają i w przeciwieństwie do kolorów (ja.mi. kolor i jego antykolorowe) przyciągają, tworząc stabilne pary kwarków i podobnie jak inne liczby kwantowe, należy również zachować.

Wielki Wybuch i plazma kwarka – gluon

(otwiera się w nowej karcie)

Silna siła, która wiąże kwarki wewnątrz hadronów, jest przenoszona przez inny rodzaj niewielkiej elementarnej cząstki zwanej gluonami, które są wymieniane między kwarkami. Oddzielenie poszczególnych kwarków wymaga ogromnej ilości energii (nie jest nazywana silną siłą bez powodu). Ta ilość surowej energii istniała tylko w naturze około 10 miliardów sekund do około miliona sekundy po Wielki Wybuch, Kiedy temperatura wynosiła około 3.6 bilionów stopni Fahrenheit (2 bilion stopni Celsjusza (otwiera się w nowej zakładce)). W tym krótkim, wczesnym okresie wszechświat dziecka był wypełniony formą materii zwanej osoczem kwarka-gluonowym, zupą cząstek swobodnych kwarków i gluonów. Gdy temperatura i ciśnienie szybko spadły w miarę rozszerzenia wszechświata dziecka, kwarki się połączyły, tworząc hadry, które ostatecznie stanowiły podstawę wszelkiej widzialnej materii, którą widzimy dzisiaj w kosmosie, z gwiazdy I galaktyki Do planety i ludzie.

Chociaż plazma kwarków -gluon istniała tylko 13.8 miliardów lat temu Po bezpośrednim następstwie Wielkiego Wybuchu naukowcy z powodzeniem odtworzyli go w eksperymentach akceleratora cząstek, rozbijając dwa ciężkie jądra, takie jak ołów, w pobliżu siebie prędkość światła. Po raz pierwszy to osiągnięto, był u Cern Super Proton Synchrotron (otwiera się w nowej zakładce) w 2000 roku.

Jako takie, badanie plazmy kwarków-gluonowych w eksperymentach akceleratora cząstek jest ważnym sposobem lepszego zrozumienia warunków we wszechświecie Po Wielkim Wybuchu (otwiera się w nowej karcie) .

Gwiazdy Quark

Jedna inna lokalizacja w naturze, w której warunki mogą być tak ekstremalne, że kwarki stają się nieograniczone, znajduje się w hipotetycznym obiekcie zwanym „gwiazdą kwarka”.

Jeśli istnieją, to gwiazdy kwarków są swego rodzaju ekstremalnym gwiazda neutronowa, które są najbardziej zwartymi obiektami znanymi we wszechświecie, które nie zapadły się pod grawitacją, tworząc czarną dziurę. Gwiazda neutronowa rodzi się w Supernova, która jest gwałtowną eksplozją sygnalizującą zniszczenie Ogromna gwiazda. Podczas gdy zewnętrzne warstwy gwiazdy są wysadzone w powietrze, rdzeń gwiazdy zawali się pod powaga a ciśnienie staje się tak wielkie, że protony z dodatnim ładunkiem elektrycznym łączą się z ujemnie naładowanymi elektron. Gwiazdy neutronowe mają średnicę około 6 mil (10 kilometrów), a łyżka materiału neutronowego może mieć tyle samo masy jak góra.

Jednak teoretycznie może być możliwe, aby rdzenie umierających gwiazd stały się jeszcze bardziej zwarte. W tym scenariuszu neutrony rozpadłyby się, uwalniając kwarki na wolność. To byłaby gwiazda kwarków.

Jednak na razie gwiazdy kwarków pozostają czysto hipotetyczne; Astronomowie jeszcze go nie odkryli, chociaż istnieje garstka kandydatów, którzy wydają się mieć nieco inne właściwości od zwykłych gwiazd neutronowych, takich jak mniejsza średnica i większa masa.

Jeden kandydat to obiekt, który faktycznie nie został utworzony w supernowej, ale z fuzji dwóch gwiazd neutronowych, które wyprodukowały fala grawitacyjna wydarzenie znane jako GW 190425 (otwiera się w nowej karcie), która została odebrana przez detektory Fali Grawitacji Lisa i Virgo tutaj Ziemia w 2019 roku. Masa połączonego obiektu wynosi od 3.11 i 3.54 Masy słoneczne. Jest to zbyt masywne, aby być gwiazdą neutronową (która teoretycznie nie może być bardziej masywna niż około 2.4 masy słoneczne), ale nie jest wystarczająco masywny, aby być czarna dziura (co musi być co najmniej około pięciu mas słonecznych). Czy zamiast tego może to być gwiazda kwarków?

Inną możliwością jest to, że niektóre gwiazdy neutronowe mogą być obiektami hybrydowymi, z zwykłym materiałem gwiazdowym neutronowym w ich zewnętrznych warstwach i kwark mierzy głęboko w swoich rdzeniach (otwiera się w nowej karcie) .

Śledź Keitha Coopera na Twitterze @21stCuryseti. (otwiera się w nowej karcie) Podążaj za nami na Twitterze @Spacedotcom (otwiera się w nowej karcie) i dalej Facebook (otwiera się w nowej karcie) .

Dodatkowe zasoby

Przeczytaj więcej o kwarkach z nimi Zasoby od CERN (otwiera się w nowej karcie) . Dowiedz się więcej o odkryciu kwarków z CERN (otwiera się w nowej karcie) i eksploruj kwarki i gluony bardziej szczegółowo z Departament Energii (otwiera się w nowej karcie) .

Bibliografia

Pierwsze 3 minuty: nowoczesny widok pochodzenia wszechświata Stevena Weinberga (1977, Evised Edition 1993, Harper-Collins)

Fizyka cząstek Briana R. Martin (2011, publikacje z jednego świata)

Crease, r. P. (17 czerwca 2019). Murray Gell-Mann (1929–2019). Nature News. Pobrano 1 listopada 2022 r. Z https: // www.Natura.COM/Artykuły/D41586-019-01907-y (otwiera się w nowej karcie)

Pierwsza obserwacja osocza kwarku-gluonowego? Amerykańskie społeczeństwo fizyczne. (1998, lipiec). Pobrano 1 listopada 2022 r. Z https: // www.APS.org/publikacje/apsnews/199807/obserwacja.CFM (otwiera się w nowej karcie)

Fritzsch, godz. (27 września 2012 r.). Historia QCD. Cern Courier. Pobrano 1 listopada 2022 r. Z https: // cerncourier.com/a/History-of-QCD/ (otwiera się w nowej karcie)

Lopes, a. (2 czerwca 2020). Gwiazdy neutronowe pokazują swoje rdzenie. Cern. Pobrano 1 listopada 2022 r. Z https: // dom.CERN/News/News/Fizyka/Neutron-Stars-Show-The-Cours (otwiera się w nowej karcie)

Rayner, m. (29 lipca 2021). Nowy Tetraquark Wąsek z dala od stabilności. Cern Courier. Pobrano 1 listopada 2022 r. Z https: // cerncourier.com/a/new-tetraquark-a-whisker-ay-a-fr-stabilność/ (otwiera się w nowej karcie)

Odtwarzanie Materii Wielkiego Wybuchu na Ziemi. Cern. Pobrano 1 listopada 2022 r. Z https: // dom.CERN/News/Series/LHC-Physics-Ten/Recreating-Big-Bang-Matter-Earth (otwiera się w nowej karcie)

Strona główna SLAC. SLAC National Accelerator Laboratory. Pobrano 1 listopada 2022 r. Z https: // www6.Slac.Stanford.edu/ (otwiera się w nowej karcie)

Synchrotron Super Proton. Cern. Pobrano 1 listopada 2022 r. Z https: // dom.CERN/Science/Accelerators/Super-Proton-Synchrotron (otwiera się w nowej karcie)

Dołącz do naszych fora kosmicznego, aby dalej mówić o najnowszych misjach, nocnym niebo i innych! A jeśli masz wskazówkę, poprawkę lub komentarz, daj nam znać na: [email protected].

Zarejestruj się w biuletynach e-mailowych

Uzyskaj Breaking Space News i najnowsze aktualizacje premier rakietowych, wydarzeń SkyWatching i nie tylko!

Przesyłając swoje informacje, wyrażasz zgodę na warunki (otwiera się w nowej karcie) i polityce prywatności (otwiera się w nowej karcie) i masz 16 lat lub więcej.

Wkładanie pisarza

Keith Cooper jest niezależnym dziennikarzem naukowym i redaktorem w Wielkiej Brytanii i ma dyplom z fizyki i astrofizyki z University of Manchester. Jest autorem „The Contact Paradox: kwestionowanie naszych założeń w poszukiwaniu inteligencji pozaziemskiej” (Bloomsbury Sigma, 2020) i napisał artykuły na temat astronomii, przestrzeni, fizyki i astrobiologii dla wielu czasopism i stron internetowych.

Więcej o astronomii naukowej

James Webb Space Telescope łapie starożytną galaktykę w akcie wybuchowej gwiazdy narodzin

Europejska sok soku Jupiter naprawia usterkę antenową w głębokiej przestrzeni (wideo)

Co kwark?! Dlaczego najbardziej podstawowe elementy składowe mogą nie istnieć

Finnegans Wake ma reputację jednej z najtrudniejszych powieści w języku angielskim. Napisane przez Jamesa Joyce’a w ciągu 17 lat łączy wymyślone słowa z prawdziwymi zwrotami w konstrukcjach z powodu gramatyki. Ostateczna linia kończy się w połowie zdania-tylko po to, abyś zdał sobie sprawę, że słowa, które powinny nastąpić następne, to te w książce’s początek. Niektórzy mówią, że to Joyce’S próba odtworzenia marzenia. Inni twierdzą, że nie zawiera żadnego znaczenia.

Może się więc wydawać dziwne, że nonsensowne słowo z tego najbardziej niewzruszonego z książek powinno nadać swoją nazwę cząsteczce znanej jako element konstrukcyjny rzeczywistości: kwarark. W nowoczesnej fizyce kwark jest tym, co można by znaleźć, gdybyś był w stanie wziąć kawałek materii i ciąć go na pół raz na pół.

Kwarki są tak fundamentalne, jak wszystko. Ale są również niezwykle dziwne. Mają dziwne właściwości kwantowe znane jako smak i spin. Pragną się nawzajem’firma, skupiając się razem w parach lub trojaczkach. I mają specjalny rodzaj ładunku, który nie jest w pozytywnej lub negatywnej odmianie, ale w kolorach.

Cern i Mont Blanc: Eksploruj fizykę cząstek i lodowców w Szwajcarii podczas New Scientist Discovery Tour

A teraz, w skoku, aby rywalizować z dowolną powieścią eksperymentalną, wydaje się, że kwarki mogą nie istnieć. Według kuszących nowych badań, mogą one zamiast tego być iluzją, produktem oszustwa kwantowego’T jeszcze w pełni zrozum. Być może absurdalne pochodzenie ich nazwy jest w końcu trafne. Poszukiwanie …

twaróg

Chociaż dołożono wszelkich starań, aby przestrzegać zasad stylu cytowania, mogą wystąpić pewne rozbieżności. Jeśli masz jakieś pytania, zapoznaj się z odpowiednim stylem lub innymi źródłami.

Wybierz styl cytowania

Kopiowanie cytatu

Udostępnij w mediach społecznościowych

Przekaż opinię

Strony zewnętrzne

Dziękujemy za twoją opinię

Nasi redaktorzy przejrzą to, co ty’VE złożył i ustal, czy zrewidować artykuł.

Strony zewnętrzne

• Przestrzeń.com – kwarki: czym one są?
• Hiperfizyka – kwarki
• Physics Libretexts – Quark

Witryny Britannica

Artykuły z Britannica Encyclopedias dla uczniów szkół podstawowych i licealnych.

wydrukować Wydrukować

Wybierz, które sekcje chcesz wydrukować:

zweryfikowaneCytować

Chociaż dołożono wszelkich starań, aby przestrzegać zasad stylu cytowania, mogą wystąpić pewne rozbieżności. Jeśli masz jakieś pytania, zapoznaj się z odpowiednim stylem lub innymi źródłami.

Wybierz styl cytowania

Kopiowanie cytatu

Udostępnij w mediach społecznościowych

Strony zewnętrzne

Dziękujemy za twoją opinię

Nasi redaktorzy przejrzą to, co ty’VE złożył i ustal, czy zrewidować artykuł.

Strony zewnętrzne

• Przestrzeń.com – kwarki: czym one są?
• Hiperfizyka – kwarki
• Physics Libretexts – Quark

Witryny Britannica

Artykuły z Britannica Encyclopedias dla uczniów szkół podstawowych i licealnych.

Napisane i sprawdzone przez fakty

Redaktorzy Encyclopaedia Britannica

Encyclopaedia Redaktorzy Britannica nadzorują obszary tematyczne, w których mają szeroką wiedzę, czy to z lat doświadczenia zdobytych przez pracę nad tą treścią, czy poprzez studia zaawansowane. Piszą nowe treści oraz weryfikują i edytują treści otrzymane od współpracowników.

Redaktorzy Encyclopaedia Britannica

Ostatnia aktualizacja: 7 kwietnia 2023 • Historia artykułu

Spis treści

twaróg, Każdy członek grupy elementarnych cząstek subatomowych, które oddziałują za pomocą silnej siły i uważa się, że należą do podstawowych składników materii. Kwarki kojarzą się ze sobą silną siłą, aby tworzyć protony i neutrony, podobnie jak te ostatnie cząstki łączą się w różnych proporcjach, aby tworzyć jądra atomowe. Istnieje sześć rodzajów lub smaków kwarków, które różnią się od siebie w swoich cechach masy i ładunku. Te sześć smaków kwark można pogrupować w trzech parach: w górę iw dół, urok i dziwne, a także górne i dolne. Kwarki wydają się być prawdziwymi cząstkami elementarnymi; to znaczy nie mają widocznej struktury i nie można ich rozwiązać w coś mniejszego. Ponadto jednak kwarki zawsze wydają się występować w połączeniu z innymi kwarkami lub z antykwarkami, ich przeciwkładnikami, tworząc wszystkie hadrony-tak zwane silnie oddziałujące cząstki, które obejmują zarówno barony, jak i mezony.

Kwarki*

Typ kwarku	Numer barowy	opłata	osobliwość**	czar**	spód**	szczyt**	Msza (MEV)
*Należy zauważyć, że istnieją antykwarki dla wszystkich smaków kwarku i mają przeciwne wartości dla wszystkich wymienionych tutaj numerów kwantowych.
** Są to liczby kwantowe, które należy przypisać do kwarków, aby wyróżnić różne smaki.
w dół (d)	1/3	– (1/3) e	0	0	0	0	5–15
w górę (u)	1/3	+(2/3) e	0	0	0	0	2–8
Dziwne (s)	1/3	– (1/3) e	−1	0	0	0	100–300
urok (c)	1/3	+(2/3) e	0	1	0	0	1000–1 600
dół (b)	1/3	– (1/3) e	0	0	−1	0	4 100–4 500
TOP (t)	1/3	+(2/3) e	0	0	0	1	180 000

twaróg “Smaki”

W latach 60. XX wieku fizycy teoretyczni, próbując uwzględnić stale rosnącą liczbę cząstek subatomowych obserwowanych w eksperymentach, rozważali możliwość, że protony i neutrony składały się z mniejszych jednostek materii. W 1961 r. Dwóch fizyków, Murray Gell-Mann ze Stanów Zjednoczonych i Yuval Neʾeman z Izraela, zaproponowało schemat klasyfikacji cząstek zwany Oświadomym Way, w oparciu o matematyczną grupę symetrii SU (3), która opisała silnie oddziałujące cząstki pod względem blokad składowych. W 1964 r. Gell-Mann przedstawił pojęcie kwarków jako fizycznej podstawy programu, po przyjęciu fantazyjnego terminu z fragmentu Jamesa Joyce’a’powieść s Finnegans wake. (Amerykański fizyk George Zweig opracował podobną teorię niezależnie w tym samym roku i nazwał swoje podstawowe cząstki “asy.”) Gell-Mann’Model S dostarczył prosty obraz, w którym pokazano wszystkie mezony, składające się z kwarku i antykwarka i wszystkich baronów, które składają się z trzech kwarków. Postulował istnienie trzech rodzajów kwarków, wyróżniających się unikalnym “Smaki.” Te trzy typy kwark są obecnie powszechnie oznaczone jako “w górę” (u), “w dół” (D), I “dziwny” (S). Każdy ma ułamkową wartość ładunku elektronowego (i.mi., opłata mniejsza niż elektron, mi). Kwark w górę (Charge 2/3 mi) i Down Quark (ładunek – 1/3 mi) tworzą protony i neutrony, a zatem są obserwowane w sprawie zwykłej. Dziwne kwarki (ładunek – 1/3 mi) występują jako składniki k mezonów i różnych innych wyjątkowo krótkotrwałych cząstek subatomowych, które po raz pierwszy zaobserwowano w promieni kosmicznych.

Britannica Quiz

Ile wiesz o fizyce?

twaróg “ zabarwienie”

Interpretacja kwarków jako rzeczywistych podmiotów fizycznych początkowo stanowiła dwa główne problemy. Po pierwsze, kwarki musiały mieć wartości spinu (wewnętrzny pęd kątowy), aby model działał, ale jednocześnie wydawały się naruszać zasadę wykluczenia Pauli, która reguluje zachowanie wszystkich cząstek (zwanych fermionami) o dziwnym spinu na pół-integrowaniu spinu spinu. W wielu konfiguracjach baryon skonstruowanych kwarków czasami trzeba było ustalić dwa lub nawet trzy identyczne kwarki. Po drugie, kwarki wydawały się przeciwstawić się uwolnieniu od cząstek, które wymyślili. Chociaż kwarki wiążące siły były silne, wydawało się nieprawdopodobne, że były wystarczająco mocne, aby wytrzymać bombardowanie przez wiązki cząstek o wysokiej energii z akceleratorów.

Problemy te zostały rozwiązane przez wprowadzenie pojęcia koloru, sformułowane w chromodynamice kwantowej (QCD). W tej teorii silnych interakcji, których przełomowe pomysły zostały opublikowane w 1973 r. Kolory czerwone, zielone i niebieskie są przypisywane kwarkom, a ich przeciwieństwa, antygreen i antygreen i antyglowe, są przypisywane antykwarżom. Według QCD wszystkie kombinacje kwarków muszą zawierać mieszanki tych wyimaginowanych kolorów, które się wycofują, a powstała cząstka nie ma koloru netto. Na przykład baraon zawsze składa się z kombinacji jednego czerwieni, jednego zielonego i jednego niebieskiego kwarka, a więc nigdy nie narusza zasady wykluczenia. Własność koloru w silnej sile odgrywa rolę analogiczną do ładunku elektrycznego w sile elektromagnetycznej i tak samo jak ładunek implikuje wymianę fotonów między naładowanymi cząsteczkami, podobnie jak kolor wiąże się z wymianą masowych cząstek zwanych gluonami wśród kwarków. Tak jak fotony przenoszą siłę elektromagnetyczną, gluony przenoszą siły, które łączą kwarki. Kwarki zmieniają swój kolor, emitując i wchłaniają gluony, a wymiana gluonów utrzymuje odpowiedni rozkład kolorów kwarków.

Siły wiązania i “masywny” kwarki

Siły wiązania przenoszone przez gluony są zwykle słabe, gdy kwarki są blisko siebie. W obrębie protonu (lub innego hadronu), w odległości mniejszej niż 10–15 metrów, kwarki zachowują się tak, jakby były prawie wolne. Ten warunek nazywa się asymptotyczną wolnością. Kiedy jednak zaczyna się rozdzielić kwarki, tak jak próbując wyeliminować je z protonu, efekt siły rośnie. Wynika to z faktu, że, jak wyjaśniono QCD, gluony mają zdolność tworzenia innych gluonów, gdy poruszają się między kwarkami. Tak więc, jeśli kwark zacznie spędzać od swoich towarzyszy po uderzeniu przez przyspieszoną cząsteczkę, gluony wykorzystują energię, którą czerpią z kwarku’S ruch o produkcję większej liczby gluonów. Im większa liczba gluonów wymienianych między kwarkami, tym silniejsze stają się skuteczne siły wiązania. Dostarczanie dodatkowej energii do wyodrębnienia kwarku powoduje jedynie konwersję tej energii w nowe kwarki i antykwarki, z którymi pierwszy kwark łączy się. Zjawisko to obserwuje się przy akceleratorach cząstek o wysokiej energii w produkcji “Jets” nowych cząstek, które można powiązać z jednym kwarkiem.

Odkrycie w latach 70. XX wieku “ czar” (C) I “ spód” (B) Kwarki i związane z nimi antykwiarze, osiągnięte poprzez tworzenie mezonów, zdecydowanie sugeruje, że kwarki występują w parach. Ta spekulacja doprowadziła do wysiłków na rzecz znalezienia szóstego rodzaju kwarku o nazwie “ szczyt” (T), po proponowanym smaku. Zgodnie z teorią, najwyższy kwark nosi opłatę 2/3 mi; jego partner, dolny kwark, ma opłatę – 1/3 mi. W 1995 r. Dwie niezależne grupy naukowców z Fermi National Accelerator Laboratory poinformowało, że znaleźli najlepszy kwark. Ich wyniki dają najwyższej kwarku masę 173.8 ± 5.2 wolty gigaelektronowe (Gev; 10 9 eV). (Kolejny najcięższy kwark, dno, ma masę około 4.2 Gev.) Należy jeszcze wyjaśnić, dlaczego najwyższy kwark jest o wiele bardziej masywny niż inne elementarne cząstki, ale jego istnienie uzupełnia standardowy model, dominujący teoretyczny schemat przyrody’s fundamentalne bloki konstrukcyjne.