روند مبادله ارزهای رمزپایه در صرافی ها و سایر سیستم عامل های تخصصی هنوز هم می تواند زمان زیادی را صرف کند و اغلب با هزینه های تورم همراه است. علاوه بر این ، همه صرافی ها از سکه های مورد نیاز یا جفت های معاملاتی مورد نیاز پشتیبانی نمی کنند ، در نتیجه معامله گر که می خواهد ارز رمزنگاری شده دیگری را با ارز دیگر مبادله کند ، با نیاز اجباری به تبدیلات اضافی روبرو می شود..
فناوری مبادله اتمی این مشکلات را برطرف می کند و همچنین نیاز به اعتماد شخص ثالث را از بین می برد.
مبادله اتمی فناوری تبادل ارزهای رمزنگاری شده بین بلاکچین های مختلف است.
در روند مبادله ارز رمزنگاری شده با ارز دیگر ، چندین مشکل وجود دارد..
- اعتماد. برای مبادله برخی از ارزهای رمزپایه ، به عنوان مثال LTC با BTC ، باید سکه های خود را در صرافی وارد کنید یا معامله OTC انجام دهید. در حالت اول ، شما باید به مبادله ای که مبادله در آن انجام می شود اعتماد کنید و در مورد دوم ، ضامن اطمینان از امنیت معامله.
- کمیسیون های اضافی هنگام انجام مبادله در بورس ، پس از آن شما برای خود مبادله ، برداشت سکه ها و گاهی بابت ودیعه کمیسیون پرداخت می کنید. در مورد مبادله فرابورس ، شما درصد مشخصی را به ضامن پرداخت می کنید.
- راحتی برای مبادله ارز رمزنگاری شده در مبادلات ، باید وجوهی را واریز کرده و سپس آنها را برداشت کنید ، اما ممکن است مبادله به تعمیر و نگهداری برسد ، در غیر این صورت واریز / برداشت برای ارزهای رمزپایه شما غیرممکن است.
برای حل این مشکلات ، فناوری مبادله اتمی توسعه یافت. اولین بار توسط تیر نولان در سال 2013 توصیف شد ، اما به تازگی شروع به اجرا در عمل کرد..
اصل عمل
پروتکل های مبادله اتمی به گونه ای طراحی شده اند که از تقلب توسط هر یک از شرکت کنندگان جلوگیری می کنند. برای درک چگونگی عملکرد ، بیایید تصور کنیم که آلیس می خواهد LTC خود را با Bob’s BTC عوض کند..
برای شروع ، آلیس باید سپرده LTC را به آدرس قرارداد که به عنوان یک گاوصندوق عمل می کند ، واریز کند. وقتی این گاوصندوق ایجاد می شود ، آلیس یک کلید برای دسترسی به آن تولید می کند. سپس او هش رمزنگاری آن کلید را با باب به اشتراک می گذارد. باب نمی تواند به LTC دسترسی پیدا کند ، زیرا کلید خود را ندارد ، بلکه فقط هش آن را دارد.
سپس باب از هش ارائه شده توسط آلیس برای ایجاد آدرس قرارداد امن دیگری استفاده می کند که BTC وی را ذخیره می کند. برای دریافت BTC ، آلیس باید از همان کلید استفاده کند ، بنابراین ارز خود را در اختیار باب قرار می دهد (به لطف عملکرد هش قفل). این بدان معنی است که به محض درخواست آلیس برای BTC ، باب نیز به نوبه خود ، LTC را نیز درخواست می کند ، پس از آن مبادله ارز تکمیل می شود.
اصطلاح “اتمی” به این دلیل به کار می رود که این معاملات یا به طور کامل انجام می شوند یا اصلاً انجام نمی شوند. اگر یکی از طرفین به تعهدات خود عمل نکند ، قرارداد لغو می شود و وجوه به طور خودکار به صاحبان آنها بازگردانده می شود..
مبادله اتمی می تواند به دو روش مختلف اتفاق بیفتد: زنجیره ای و خارج زنجیره ای:
- مبادلات زنجیره ای در هر یک از شبکه های ارزی رخ می دهد (در این مورد ، در بلاکچین بیت کوین یا Litecoin).
- مبادله خارج از زنجیره در سطح دوم اتفاق می افتد ، به عنوان مثال در شبکه رعد و برق.
از نظر فنی ، بیشتر این سیستم های معاملاتی قابل اعتماد مبتنی بر قراردادهای هوشمندی هستند که از قراردادهای Multisig و Hash Timelock (HTLC) استفاده می کنند.
چندرسانه ای
Multi-signature (Multisig) نوع خاصی از امضای دیجیتالی است که به دو یا چند کاربر امکان می دهد اسناد را به صورت گروهی با هم امضا کنند. از این رو ، با ترکیب چندین امضای منحصر به فرد ، چند امضا ایجاد می شود.
یک قیاس ساده یک قفل ایمن با دو قفل و دو کلید است. یکی از کلیدها با آلیس و دیگری با باب است. تنها راهی که می توانند سلول را باز کنند استفاده همزمان از هر دو کلید است. بنابراین ، هیچ یک از شرکت کنندگان نمی توانند به تنهایی جعبه را باز کنند..
قراردادهای Hash Timelock (HTLC)
قراردادهای Hash Timelock بر اساس دو عملکرد هش قفل و Timelock تنظیم شده است.
اگر برخی از داده ها در دسترس نباشد (مانند کلید آلیس در مثال اول) ، هاشلاک مسئول جلوگیری از هزینه وجوه است. Timelock ویژگی است که اطمینان می دهد قرارداد فقط در یک بازه زمانی مشخص شده قبلی قابل اجرا است. از این رو ، استفاده از HTLC نیاز به اعتماد را برطرف می کند ، زیرا قرارداد مجموعه خاصی از قوانین را ایجاد می کند که از اجرای جزئی مبادله اتمی جلوگیری می کند.
مزایای سوآپ اتمی
مزیت اصلی مبادله اتمی از بین بردن نیاز به شخص ثالث است ، یعنی همه معاملات P2P هستند ، مستقیماً بین دو کاربر. مبادله همچنین از امنیت بیشتری برخوردار است زیرا کاربران مجبور نیستند وجوه خود را به صرافی متمرکز یا شخص ثالث منتقل کنند. در عوض ، معاملات می توانند مستقیماً از کیف پول دو کاربر انجام شوند. علاوه بر این ، کاربران در کمیسیون صرفه جویی می کنند. هنگام استفاده از مبادله ، فقط باید هزینه معاملات را پرداخت کنید ، در حالی که صرافی ها باید هزینه معامله را به صرافی ، هزینه تجارت و کارمزد برداشت بپردازند. همچنین ، مبادله اتمی بسیار سریعتر است و از لحاظ تئوری زمان معادل سرعت پردازش یک معامله را می گیرد.
معایب
برای مبادله ، دو ارز رمزنگاری شده باید مبتنی بر بلاکچین ها با استفاده از همان الگوریتم هش (برای مثال SHA-256 ، همانند شبکه بیت کوین) باشد. علاوه بر این ، آنها باید با HTLC و سایر توابع قابل برنامه ریزی سازگار باشند..
همچنین ، برخی از محققان نگران مسئله حریم خصوصی هستند ، زیرا مبادله های اتمی را می توان در بلاکچین ردیابی کرد ، این امر باعث می شود آدرس های کاربران به یکدیگر پیوند داده شوند..
نتیجه
مبادله اتمی هنوز هم برای استفاده از جریان اصلی دشوار است ، اما این فناوری تغییرات چشمگیری را در رابطه با قابلیت همکاری بلاکچین و تجارت غیرمتمرکز ایجاد می کند. بنابراین ، این روش تبادل پتانسیل زیادی دارد ، و فرصت های جدیدی را برای تمرکززدایی و انتقال پول از طریق نظیر به نظیر فراهم می کند..
